ustawodawca — m odm. jak ż II, DB. ustawodawcacy; lm M. ustawodawcacy, DB. ustawodawcaców praw. «organ władzy państwowej uprawniony do wydawania ustaw, wydający ustawy» … Słownik języka polskiego
martwy — 1. Martwe dusze «osoby fikcyjne, których nazwiska są wpisywane do dokumentów urzędowych»: W pozostałych rejestrach wpisów przybywa, bo ustawodawca nie wprowadził mechanizmu eliminującego prawne martwe dusze. Polityka 19/2000. 2. Usiąść, siedzieć … Słownik frazeologiczny
prawodawca — m odm. jak ż II, DCMs. prawodawcacy; lm M. prawodawcacy, DB. prawodawcaców «organ ustanawiający prawa, przepisy, normy postępowania; ten, kto skodyfikował lub spowodował kodyfikację praw; ustawodawca» … Słownik języka polskiego
prawodawca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. prawodawcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba, instytucja, która ustanawia prawa, przepisy lub doprowadziła do ich kodyfikacji; ustawodawca {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień